සංසාරේ… දුවනවා දුවනවා හතර අත දුවනවා වැටි වැටී තැවි තැවී ආයෙමත් දුවනවා හරියකට නින්ද නැති කන්නවත් වෙලා නැති ඒත් මේ ඔලුගෙඩියෙ මහමෙරුව බරක් ඇති නිල්

සකිය මං නුඹේ පරම මිතුරූ හීන් නාරං හිඹුටු වේවැල් නොයෙක් පාරට හිතත් පෑරූ.. බාලේ සිහිවෙයි සකිය අපි විඳි පිරිවෙනේ ඒ අයුරු සොදුරූ.. රුදුරු සටනට නොයනු

ඇත්තටම නුඹ? අහම්බෙන් හම්බවුණු හමුවෙලා සිත් රැඳුණු මතකයි තාමත් නුඹව.. නුඹේ ඒ රුවම එදින සිට හැමදාම ගෙවෙන හැම මොහොතකම සෙව්වා මම හැමදාම හැමතැනම.. එදා නුදුටු

ඔබ වෙනුවෙන් ඔබට පමණක්! අත් හැරෙන අත් හරින ප්‍රේමයන් අතරේ නමකුත් නැති නිමකුත් නැති ප්‍රේමයක් හිතේ පුරවාන,,,,, මැයි මල් පිපෙන පරවෙන දිහා බල බල නුඹ

සින්න වූ ජීවිත අම්ම සින්න වී ඇත ටී ෆැක්ටරියේ තාත්තාගෙ බාහු බලය ගල් කොරියේ හැම හවසම දෙන්නගෙ කන්දොස්කිරියේ ඇත වේදනාවන් සඟවාගෙන පපු හරියේ නොකරත් වැරදි

හිතේ සිතුවිලි හරි අපූරුයි එකම දවසක අසුරු සැණෙකින් හිතේ සිතුවිලි දුවයි දස දෙස එවන් මොහොතක අපි අපේ වී දෑත් පටලා සිටියා සවසක ගුවනේ නැඟලා සැමට

බැති සිතින් පායලා පොසොන් සඳ බෝ පතක් සෙලවෙනා සුවය විඳබැති සිතින් පායලා පොසොන් සඳබුදු හිමිගේ දෑස් දෙස බලා හිඳනිවන් මඟ දුර ඇයි ද හිතනවද.. මලක්

උතුම් දානය – රුහිරු දානය ආගම් කුල ජාතිභේදදන් දෙනකොට නෑ බැලුවේමනුසත් සිත් පෙරදැරිවයිතම රුධිරය දන් දුන්නේ දවස් මාස බල බල මයිමේ වෙනකම් කල්  ගෙව්වේකාටද ලේ

සොබාදහමට අදත් නඩු අහන දවසක් ගැබ්බරව මොර දෙද්දි හවස් වරු අහසක්…ඉඳ හිටක ඉකි බිඳී වලාකුලු දහසක්…වේගයෙන් හමායන සැඩ සුළං මාවත්..කියන්නට හදනවද කුමක් හෝ රහසක්.. ඇඹරිලා

දෙව්දුවයි නුඹ නැගණියේ… නංගියේ තවම අහසේ තරු ගනිනවදපන් පැදුරේ සුව හොඳ හැටි දැනෙනවදහීනෙන් ඇවිත් අම්මා ළඟ ඉන්නවදඅයියා නැතිව මේ රැය නුඹ ගෙවනවද තල් කොළ අතරින්

අම්මලාට ලැබේවා තෙරුවන් සරණ… ජීවිතේ පුරාවට දුක් ගැහැට වින්දකදුළු පිණි තවරලා මලින් මකරන්දවේදනා නිමක් නෑ දැවෙයි ගිණි කන්දසිතුවමක් තියෙයි ඈ ලස්සනට ඇන්ද…. වදාගෙන දරු පැටව්

අහිමි සඳවත මහ රුකක් සේ සෙවන දුන්නු නුඹ  ගැන කියමි..ජීවිතේ යම්  දිනක ප්‍රේමයට පෙම් කලෙමි..අහිමි සඳවත ළඟින් තරුවක්ව බැස ගියෙමි..අහසක්ව නුඹ තවම මා රකින හැටි