ගං ඉවුරේ මා සිටිනා සැන්දෑ සමේ
කවියකට පද බඳිනට සිතෙනා සමේ
සුන්දර ද මෙතරම් පරිසරය මේ
මා ඉන්නා ගං ඉවුරේ අසිරිය ද මේ

සිහිලැල් සුළං රැල් වැදුණාම මේ
දැනෙනා මිහිර නම් සැන්දෑ සමේ
රන්වන් අහස් ගැබ දැකුමට ද මේ
මා නෙතුත් පින් කර ඇත මේ යමේ

මළ හිරුත් බැස යන්න හදනා සමේ
කවි සිතට උණුසුම් වූ සුවයකිය මේ
සියොතුන් ද පියාඹා යනෙනා සමේ
මට යන්න අවසර ද සැන්දෑ සමේ

ඉරේෂා මධුවන්ති