කහ නිල් කොළ වලින් සැම කඩතොළු මැකුවා
දුටුවිට අපව දහසක් දොරගුළු වැසුවා
පෙරදා විඳපු රිදවුම් මතකය පැසවා
සැඟවී ඉඳපු කඩියෙකු හදවත සැපුවා

නෙක නෙක රටා දා දුන් සැමදේ මැසුවා
ජීවන ගීතයට නව තනුවක් පැතුවා
කඳුළක් ඇවිත් නොහඬන නෙත් මත වැසුවා
දුක වැළඳුවත් සිනහව වළඳේ පිසුවා

නැති බැරි අපිට නැත පිරවූ අටු කොරටූ
ශක්තිය පමණි ඇත්තේ හොඳ මට සිලුටූ
නැතිමුත් වටේ අත දීමට ලොකු අරටූ
ජීවිත දිනන්නෙම අපි වාගේ ඉරටූ

තුෂාරි ද සිල්වා
බ්‍රැන්ඩික්ස් කොග්ගල ආයතනය