ජීවිතේ පුරාවට දුක් ගැහැට වින්ද
කදුළු පිණි තවරලා මලින් මකරන්ද
වේදනා නිමක් නෑ දැවෙයි ගිණි කන්ද
සිතුවමක් තියෙයි ඈ ලස්සනට ඇන්ද….

වදාගෙන දරු පැටව් ඇකයේම හොවාලා
උණන ලේ බිඳු ටිකත් කිරි කරලා පොවාලා
අත ගගා සිනිඳු පෙති මලක් ලෙස සිතාලා
අමතක ද ඒ කරුණු ලොකු වුණාම පුතාලා…

නින්දත් නොනින්දත් අතර ඇස් පියවෙනා
විටකදිත් දූ දරුවෝ ගැන හිතලා වදවෙනා
කඳුළු මල් ගුලි කරලා කවද්දිත් අන අනා
අම්මලා අසරණව සඳක් සේ හිනැහුණා….

අඩු පාඩු තිබුණත් ගේ පුරා පිරෙන්න
හිනා මල් තිබුණා ඒ හිස්තැන් වැහෙන්න
පුංචි පොල් අතු පැලත් රජ මැදුරු කරන්න
අම්මලට පුළුවන් දැවෙන හිත් නිවන්න…..

සන්තකේටම තියෙන්නේ ඇගේ නමට දරුවන්
ඉන් හැර  කිසිත්  නෑ ඇගේ නමට පවරන්
මැයි මාසේ පූදිනා  මැයි මලෙන් සරසන්
අම්මලට ලැබේවා සරණම  තෙරුවන්…

නිෂී