
අහිමි සඳවත
අහිමි සඳවත මහ රුකක් සේ සෙවන දුන්නු නුඹ ගැන කියමි..ජීවිතේ යම් දිනක ප්රේමයට පෙම් කලෙමි..අහිමි සඳවත ළඟින් තරුවක්ව බැස ගියෙමි..අහසක්ව නුඹ තවම මා රකින හැටි
අහිමි සඳවත මහ රුකක් සේ සෙවන දුන්නු නුඹ ගැන කියමි..ජීවිතේ යම් දිනක ප්රේමයට පෙම් කලෙමි..අහිමි සඳවත ළඟින් තරුවක්ව බැස ගියෙමි..අහසක්ව නුඹ තවම මා රකින හැටි
සිනා හඬයි අවුරුද්දයි කොහෝ හඬින් දෙසවන් අපෙ සුවය විඳිද්දී එරබදු මල් පාට වලින් රටා මැවෙද්දී ගමේ ගැටව් කඩපිල්වල කැට පෙරලද්දී අවුරුදු කුමරා එනවා සිනා පිරෙද්දී…….
ගජ මිතුරෝ දෙපිලට වී ඉත්තො බෙදා තරඟය දුන්නත් මිතුරා එක බත්පත දෙකට බෙදා කෑවා මතකද පෙරදා…. මේක තරඟයක් මිතුරා හිතේ කහට නැත කිසිදා කොහේ කොතන
සතුට ගෙනෙන ඇය නව නිවසේ සිරිය ගෙනෙන කුමරිය කඩිසර පාටයි ගෙත්තම් කරනා සළුපිළි රුව වඩවයි නෙත පිනවයි අනාගතයේ රටට වටින දරුවකු තනනට වෙහෙසෙයි ගැබ්බර උසුලාගෙන
පතිනි ඇයයි දියණිය දැන් හැඩකාරයි ඇගෙ හැඟුමන් මනමාලයි දීගෙක දෙන කාලෙ ළඟයි මව්පියෝ මැසිවිලිත් නගයි…. හැමගෙම සිත් සතුට පිනයි මනමාලිය හැඩයි රුවයි නව නිවසේ පතිනි
රෝස මලක අඳෝනාව බඹර පහසක සුවය නොවිඳා මිලින වනු දැක කපුරු මල් පෙති සනුහරේටම නිගා කෙරුවා රෝස පඳුරක පවා අතු ඉති ඉපිද මැරෙනා දහම මලකට
මාත් දැන් මවක් වෙමි පුතෙක් මං පතමි… ගිනි ගහන ඉඩෝරෙක වසන්තය පතද්දී.. ඇත් පොව්වො හීනවල ඔහේ දඟ කරද්දී.. රෝස මල් ඉල්ලමින් ඉරක් ඉඟි පාද්දී… අම්මෙ
දැය නංවන ඇය දිනවමු පුංචි මල් ගවුමකින් සැරසී ආච්චිගේ පස්සෙන්ම දුවපු කොමළ කෝමළ වචන ගළපා හැමෝගෙම සිත් සොරා ගනිපූ පුංචි ළදැරිය යුවතියකි අද දිවි මගට
පණ නළ රැකි බ්රැන්ඩික්ස් ගතට සවියක් නැතිව හිතත් ලෙඩ වූ දිනක රෝහලේ නතර වී තනිව ඉකිබින්දදා… රෝගයත් වැඩි වෙලා රුධිරයත් අඩුවෙලා මගේ ප්රිය පෙම්බරිය තනිවෙලා
මල්සරාගෙන් පිළිතුරක් මම: ආදරේ ගැන නියත අරුතක් සොයාගන්නට නොහැකි හින්දා මල් සරා හමුවෙන්න ආවේ දන්නවා ඇති කරුණු උන්දා ප්රේමයක් මැද මුලා වූ මට පිළිතුරක් ඕනේම
එහෙව් රටක් පෘතුගීසි, ලන්දේසි, ඉංග්රීසි පන්නා සිංහලේ ලේ බලය ලෝකෙටම පෙන්නා එඩිතරව වීරකම් කරපු අය ඉන්නා ලංකාව තමයි ඒ අපි හුස්ම ගන්නා… අභිමානේ තියෙනවා හැමෝගෙම
ඒ සොඳුරු දවස සුන්දර මතක ළඟ නැවතුණ මගේ හිත හිමිහිට මිමිණුව මෙන්න මෙහෙම පුළුවන්ද තව එක දවසක් එක්කගෙන යන්න ඒ සුන්දර මිනිස්සු ඉන්න කොදෙව්වට හිතාගන්න
ඇය තමයි ලස්සනම නදිය ගිනිගහන මද්දහනේ පැල් කොටේ ඈදී ගෙන තනිකමට කවි කිව්වේ උඹ හිතේ මවාගෙන මේ තරම් බර ඇද්ද ජීවීතේ ඉම හොයාගෙන තවත් මම
සංසාරේ… දුවනවා දුවනවා හතර අත දුවනවා වැටි වැටී තැවි තැවී ආයෙමත් දුවනවා හරියකට නින්ද නැති කන්නවත් වෙලා නැති ඒත් මේ ඔලුගෙඩියෙ මහමෙරුව බරක් ඇති නිල්
සකිය මං නුඹේ පරම මිතුරූ හීන් නාරං හිඹුටු වේවැල් නොයෙක් පාරට හිතත් පෑරූ.. බාලේ සිහිවෙයි සකිය අපි විඳි පිරිවෙනේ ඒ අයුරු සොදුරූ.. රුදුරු සටනට නොයනු
ඇත්තටම නුඹ? අහම්බෙන් හම්බවුණු හමුවෙලා සිත් රැඳුණු මතකයි තාමත් නුඹව.. නුඹේ ඒ රුවම එදින සිට හැමදාම ගෙවෙන හැම මොහොතකම සෙව්වා මම හැමදාම හැමතැනම.. එදා නුදුටු
ඔබ වෙනුවෙන් ඔබට පමණක්! අත් හැරෙන අත් හරින ප්රේමයන් අතරේ නමකුත් නැති නිමකුත් නැති ප්රේමයක් හිතේ පුරවාන,,,,, මැයි මල් පිපෙන පරවෙන දිහා බල බල නුඹ
සින්න වූ ජීවිත අම්ම සින්න වී ඇත ටී ෆැක්ටරියේ තාත්තාගෙ බාහු බලය ගල් කොරියේ හැම හවසම දෙන්නගෙ කන්දොස්කිරියේ ඇත වේදනාවන් සඟවාගෙන පපු හරියේ නොකරත් වැරදි
හිතේ සිතුවිලි හරි අපූරුයි එකම දවසක අසුරු සැණෙකින් හිතේ සිතුවිලි දුවයි දස දෙස එවන් මොහොතක අපි අපේ වී දෑත් පටලා සිටියා සවසක ගුවනේ නැඟලා සැමට
බැති සිතින් පායලා පොසොන් සඳ බෝ පතක් සෙලවෙනා සුවය විඳබැති සිතින් පායලා පොසොන් සඳබුදු හිමිගේ දෑස් දෙස බලා හිඳනිවන් මඟ දුර ඇයි ද හිතනවද.. මලක්
උතුම් දානය – රුහිරු දානය ආගම් කුල ජාතිභේදදන් දෙනකොට නෑ බැලුවේමනුසත් සිත් පෙරදැරිවයිතම රුධිරය දන් දුන්නේ දවස් මාස බල බල මයිමේ වෙනකම් කල් ගෙව්වේකාටද ලේ